မိုးသက္ျငိမ္းဦး

စ စ္​

ဘာအတြက္​ရယ္​ ဘာ​ေၾကာင္​့ရယ္​မသိရပဲ
အိပ္​မက္​​ေတြလွပ​ေနတဲ့ မိသားစုအိမ္​​ေလးထဲ
ကမၻာပ်က္​သံ ပြက္​ပြက္​ညံရာက
မ်က္​ႏွာကို လာစင္​တဲ့​ေသြးစ ​ေသြးနမ်ား ....
အိမ္​​ေခါင္​မိုးဟာ ဟာလာဟင္​းလင္​းျဖစ္​သြားတယ္​
​ေန႕လယ္​ကအတူကစားခဲ့တဲ့သူငယ္​ခ်င္​းရဲ႕လက္​တစ္​ဖက္​
​ေသြးစက္​လက္​နဲ႕ရင္​ဘတ္​ကိုလာမွန္​တယ္​ ၊
ညက​ေခ်ာ့သိပ္​ခဲ့တဲ့အ​ေမ့ရဲ႕ရင္​ဘတ္​ႀကီး
ျမင္​ရက္​စရာမ​ေကာင္​း​ေအာင္​ ​ေဟာင္​း​ေလာင္​းပြင့္​့သြားတယ္​ ၊
ထမင္​းခြံ႕​ေကြၽးခဲ့တဲ့အ​ေဖ့ရဲ႕ဦး​ေခါင္​းတစ္​ခုလံုး
အစိတ္​စိတ္​အမႊာမႊာ တစစီ ျဖစ္​သြားတယ္​ ၊
ဂ်ီက်တတ္​တဲ့ညီမ​ေလးရဲ႕ဗိုက္​က
အူ​ေတြအ​ေထြးလိုက္​အလ်ားလိုက္​ ၊
အျမဲသည္​းခံအ​ေလ်ာ့​ေပးတဲ့
အစ္​ကိုႀကီးရဲ႕​ေသအံ့မူးမူးဆတ္​ဆတ္​တုန္​ရင္​​​ေနျခင္​း
အ​ေမွာင္​ထဲက အလင္​းတန္​း​ေတြ
​ေအာ္​သံ​ေခၚသံငရဲပြက္​သံႀကီး​ေတြဟာလဲ မၾကားခ်င္​မွအဆံုး
မ်က္​လံုးတစ္​ဖက္​ကလြဲလို႕
ကြၽန္​​ေတာ္​့တစ္​ကိုယ္​လံုးအ​ေပၚ
​ေျမစိုင္​ခဲ​ေတြဖံုးအုပ္​သြား...
ကြၽန္​​ေတာ္​မြန္​းၾကပ္​တယ္​...။
ကြၽန္​​ေတာ္​ မ​ေသဘူး
ကြၽန္​​ေတာ္​ မ​ေသ​ေသးဘူး...။
** ကြၽန္​​ေတာ္​​ေသသြားခဲ့ရင္​
လူ​ေတြဖန္​တီးတဲ့ စစ္​ပြဲ​ေတြအ​ေၾကာင္​းကို
ဘုရားသခင္​​ေ႐ွ႕မွာ ဖြင္​့ခ်မယ္​  ...**  ။    ။

မိုးသက္​ၿငိမ္​ဦး

၂၀၁၅ ၊ႏို၀င္​ဘာလ

​ေကာင္​းကင္​ မဂၢဇင္​း