ငါ့ရုပ္နာမ္တစ္စံုက
ဘ၀ ဆိုျပီး ေလာကရဲ႕ စကၠန္႔တစ္ခုကို
ထိခတ္ပြတ္ရွ ေက်ာ္လြန္ခဲ့ရ
အနာတရေတြ ေတာင္ ဖ်တ္ကနဲ အရြယ္ေရာက္လို႔
အလင္းရဲ ႔ အလ်င္မွာ
ဖ်တ္ခနဲ ပ်ိဳ ရြယ္ႀကီး ရင္႔
ခ်စ္ခင္မုန္းသနားတဲ့ သတၱဗီဇ
အတၱ
ဆႏၵာဂတိ
ဖ်တ္ခနဲေပါ့
ငါဟာငါ့ကိုထါးခဲ့တယ္..
အဆိုးအ ေကာင္းေတြ ေဖါင္းပြစြာ။
...ငါ့ကိုငါျပန္မေတြ႔နိုင္တဲ့ဖ်တ္ခနဲမ်ား
ငါဟာတေရြ႔ ေရြ ႔.တလႈပ္လႈပ္
..........
ဖ်တ္ခနဲမ်ားစြာ
ငါနုဲ႔ငါဟာ... ပိုေ၀းလါတယ္
သြားေနျခင္းသည္ က. ပိုရ်္ ေ၀းေစေတာ့သည္။
ရပ္တည္ရာမဆံုးတဲ့
ဖ်တ္ခနဲ ဘ၀အံု႔ပုန္းရဲ ႔
သခၤါရထြန္းကားရာ ရပ္၀န္းက
အလ်င္နႈန္းမွာ....
ငါဟာ ....
ဖ်တ္ခနဲပဲ
စ. လယ္ . ဆံုး ခဲ့တယ္။
လူတံခြန္
၄. ၁၂. ၁၅
No comments:
Post a Comment