ကိုယ္တိုင္
ေန႔တဓူ၀. .
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြထမ္း
ကိုယ္စီကိုယ္ငွ လမ္းေလ်ွာက္ျဖစ္တဲ့ ကာလ
အိမ္မက္ေတြ က မေမာတမ္းဆက္မက္ျဖစ္ဆဲ
မနက္ျဖန္ေတြ မွာ ဘာေတြလိုအပ္မလဲ
သိုေလွာင္မႈက နည္းေနမလား
ေထြရာေလးပါး ေပါ့..
ဘ၀ေတြ
ခ်ျပရင္းကုန္သြားႀက
ငါမွငါ ဘာမွမရိွေတာ့တဲ့အထိ
ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကဖိေမာက္ေတာက္ေျပာင္လို႔
မာန္ေစာင္အံခဲ ေနမိေသးတယ္။
ငါသိပါတယ္
အဲ့ဒါမရိွမာနဆိုတာမ်ိဳးေလ.....
![]() |
တံခြန္ |
No comments:
Post a Comment